جدول راهنمای لکه برها
|
ردیف |
نوع لکه |
روشها و نوع لکه برها |
|
1 |
لکه نوار چسب |
روش مندرج در بند A |
|
2 |
لکه خون |
روش مندرج در بند 8- E و بند A |
|
3 |
آدامس – موم - شمع |
روش مندرج در بند 3- E و بند A |
|
4 |
شکلات و قهوه |
روش مندرج در بند 8- Eو 5- E و B |
|
5 |
انواع مدادهای رنگی |
روش مندرج در بند3-E و بند A |
|
6 |
لاک ناخن |
روش مندرج در بند 7- E |
|
7 |
لکه آب میوه |
روش مندرج در بند B و بند C |
|
8 |
لکه چربی |
روش مندرج در بند A |
|
9 |
جوهر خودکار |
روش مندرج در بند 4- E و بند A |
|
10 |
جوهر خودنویس |
روش مندرج در بند D وم بند B |
|
11 |
لکه ماتیک (روژ لب) |
روش مندرج در بند A و بند C |
|
12 |
لکه رنگ نقاشی |
روش مندرج در بند A مخصوصاً تربانتین |
|
13 |
زنگ آهن |
روش مندرج در بند 2- E |
|
14 |
واکس کفش |
روش مندرج در بند A و بند 1- E و B |
|
15 |
لکه قیر |
روش مندرج در بندA |
|
16 |
چای |
روش مندرج در بندB |
تقریباً همه انواع لکه ها را می توان با شستن فوری با اب نیمگرم تا حدود ممکن کمرنگ نمود و از تثبیت آن جلوگیری کرد و از آن پس برای زدودن باقیمانده لکه با توجه به نوع آن با یکی از مواد زیر اقدام نمود.
A: به کار بردن حلالها
لکه های چرب و روغنی را می توان با استفاده از حلال نفتا، بنزین، الکل، تتراکلریدکربن، تربانتین ظیا سایر لکه برهای مخصوص که در بازار برای انی منظور عرضه می شود برطرف نمود. توجه: همه حلالها یا آتشگیر هستند و یا به هنگام مصرف دود مسموم کننده تولید می کنند. بنابراین این قبیل مواد را نباید در مجاورت آتش یا در فضای بسته مورد استفاده قرار داد. طرز کاربرد حلالها این است که ابتدا پارچه آلوده به لکه را روی یک حوله سفید یا پارچه سفید پنبه ای طوری قرار دهید که طرف ملکوک به جانب حوله قرار گیرد. چند قطره از حلال را از پشت لکه روی آن بچکانید و یک تکه پارچه آلوده به حلال نیز روی آن قرار دهید و پس از چند لحظه محل پارچه را روی حوله عوض نموده و این کار را تکرار کنیدتا لکه کاملاً پاک شود.
B: استفاده از رنگ برها (سفید کننده ها)
لکه های رنگی که با شست و شو از بین نمی رود غالباً با سفید کننده ها (یا اکسید کننده ها) زدوده می شود. این روش را می توان فقط در صورتی که پارچه سفید یا پارچه رنگی مقاوم در برابر رنگ بر ها آلوده به مواد رنگی شده باشد مورد استفاده قرار داد.
در مورد پارچه های رنگی ابتدا باید مقاوم بودن آن را در برابر رنگ برها آزمود. برای این کار می توان قسمتی از زوایای پنهان لباس را که از بین رفتن رنگ لطمه ای به آن وارد نمی سازد با رنگ بر آغشته نموده و از ثبات رنگ آن اطمینان حاصل نمود.
1- یک سفید کننده‌ملایم را می توان با حل کردن یک قاشق غذاخوری سدیم پربرات در یک فنجان آب گرم تهیه نمود.
2- با افزودن دو قاشق غذاخوری پراکسید هیدروژن در یک فنجان آب گرم می توان رنگبر غلیظ تری تهیه نمود.
3- یک قاشق مرباخوری از پودر هیپوکلریت در یک فنجان آب می تواند لکه های سرسخت را از بین ببرد.
در کابرد رنگ برها باید به مدت 15 تا 30 دقیقه تامی کرد تا اثر خود را ظاهر سازد.
توجه: پس از کاربرد سفید کننده ها و قبل از اتو کردن پارچه حتماً‌محل لکه را بشوئید و آب بکشید.
C: مواد دگرگون کننده
لکه های مقاوم در برابر رنگ برها در روی پارچه سفید را می توان با ماده «زداینده» از میان برداشت. این نوع لکه برها که غالباً در فروشگاهها عرضه می شود طبق دستور استعمال خود باید مورد عمل قرار بگیرد. این نوع مواد را روی پارچه های رنگی نباید به کاربرد مگر آنکه قصد تغییر رنگ تمامی پارچه در بین باشد.
D: پودرهای لباس شوئی
بسیاری از لکه ها را با استفاده از پودر لباس شوئی و آب داغ می توان برطرف نمود.لکه های چربی و لکه ها یا نوارهای زرد رنگ روی یقه پیراهن از این قبیل هستند.
E: روشهای مخصوص لکه بری (با استفاده از جدول مندرج در پایان فصل)
در زیر پاره ای روشهای مخصوص برای زدودن انواع لکه ها پیشنهاد می شود که طریقه استفاده از هر نوع را در جدول در پایان این فصل خواهدی یافت.
1- ابتدا لکه را با آب گرم بشوئید، یک قطعه صابون مرطوب روی آن بکشید و محل را با انگشت مالش دهید.
2- مقداری نمک طعام روی لکه بپاشید، سپس مقداری آب لیمو روی آن بریزید و بگذارید چند دقیقه باقی بماند، آنگاه پارچه را در مقابل آفتاب بگذارید و یا آنکه محل را با محلول اسید اگزالیک مالش دهید(توجه داشته باشید محلول اسید اگزالیک سمی است) و بعد از ده دقیقه آب بکشید.
3- مواد اضافی لکه را با چاقوی کند از روی پارچه بتراشید، سپس حلال یا ماده پاک کننده را طبق دستورالعمل مندرج در بند A به کار برید.
4- از مواد پاک کننده «همه کاره» که در فروشگاهها عرضه می شود استفاده کنید و محل را آب بکشید.
5- محل لکه را برای مدت یک ساعت در آب گرم خیس کنید. سپس آن را در محلول یک قاشق غذاخوری آمونیاک در یک گالن آب قرار بدهید و بعد با اب کاملاً بشوئید.
6- با اسفنج آغشته به الکل لکه را مالش دهید و سپس با یکی از انوع سفید کننده های مندرج در بند B بقیه لکه را پاک کنید.
7- از استون یا ماده پاک کننده لاک ناخن بر طبق روش مذکور در بند A استفاده کنید.
توجه: انواع پارچه های ساخته شده از فیبرهای استات سلولز در مقابل استون حساس هستند و کاربرد استون موجب ضایع شدن نسج پارچه می شود. این قبیل پارچه ها را باید قبلاً مورد آزمایش قرار داد.
8- از محلول آنزیمها یا پپسین که در فروشگاهها عرضه می شود استفاده کنید.
9- از چند قطره تنطورید استفاده کنید و پس از چند دقیقه آب بکشید و یا آنکه محلول هیپوکلریت عکاسان یا «تیوسولفات سدیم» به کار ببرید (مقادر دو قاشق غذاخوری در یک فنجان آب داغ)
10- برای مدت 10 دقیقه محل لکه را داخل گلیسیرین گرم قرار دهید، با انگشتان دست خود محل لکه را مالش دهید و با آب و صابون شست و شو دهید.
روی لینک دسترسی به مقالات Siencedirect کلیک کرده و Username و password زیر را وارد کنید.
|
dsherwod |
user name |
|
spencer |
password |
دستورالعملهای ایمنی آزمایشگاه
نکات ایمنی که در کلیه آزمایشگاه ها باید رعایت شود:
1- از انجام شوخی های بی مورد اجتناب کنید.
2- قبل از انجام هر آزمایش باید موضوع و هدف آنرا دقیقاً مورد مطالعه قرار داد.
3- قبل از شروع هر آزمایش باید وسایل مورد نیاز را آماده کرد.
4- بوئیدن محلولهای شیمیایی کار بسیار خطرناکی است مخصوصا اگر ماده مورد نظر مجهول باشد.
5- ضمن انجام آزمایش کلیه پدیده ها و تغییرات را باید با دقت زیر نظر داشت و نتایج حاصله را دور از حدث و گمان گزارش کرد.
6- پس از خاتمه هر آزمایش کمی صبر کنید تا چناچه ابزار و وسایل کار شما دراثر حرارت گرم شده اند بتدریج سرد شوند در صورتیکه دستگاه با منبع آب یا برق ارتباط دارند. ارتباط آنرا با منبع اصلی قطع کنید.
7- در آزمایشگاه حتماً از پوشش مخصوص و دیگر وسایل حفاظتی از قبیل عینک، دستکش، ماسک، در صورت لزوم استفاده کنید.
8- از راه رفتن بی مورد در آزمایشگاه اجتناب کنید.
نکاتی که در حین انجام آزمایش باید به آنها توجه داشت:
1- در حین انجام آزمایش برای مشاهده واکنش صورت خود را مستقیم بالای ظرف یا دستگاه قرار ندهید .هنگام گرم کردن ظرف یا لوله آزمایش دهانه آنرا سمت خود یا دیگری نگیرید.
2- رعایت دقت و احتیاط در کار با وسایل و مواد شیمیایی از نکات بسیار ضروری است.سعی کنید دست شما به مواد شیمیایی آلوده نشود . برای برداشتن از محلولهای شیمیایی از پیپت های با سرپوش لاستیکی (پوار) , استفاده کنید.
3- موادی نظیر اسیدها ، فلزات فعال مثل سدیم ، گازها و مواد سمی را در صورت لزوم به اندازه مورد نیاز و با کمال احتیاط مصرف کنید .
4- قبل از برداشتن ظرف محتوی ماده شیمیایی برچسب مشخصات و تاریخ تهیه آنرا بخوانید و همیشه مقدار ماده را متناسب با مصرف انتخاب کنید.
5- هیچگاه مواد اضافی را به ظرف اصلی برنگردانید.پس از برداشتن ماده مورد احتیاج ظرف را در جای خود قرار دهید.
6- پس از اتمام هر آزمایش لوازم مورد استفاده را تمیز بشوئید و هر یک را در جای مخصوص خود قرار دهید.
نکات زیر در خصوص رقیق کردن اسیدها لازم است رعایت شود:
1- ظروف فلزی را نباید برای رقیق کردن مورد استفاده قرار داد.
2- در عمل بایستی همیشه اسید را در آب ریخته ، نه آب را در اسید زیرا اگر آب روی اسید ریخته شود تولید حرارت نموده که با ایجاد حباب های هوا ذرات اسید را شدیداً به اطراف پخش می کند.
3- پس از رقیق کردن باید مدتی بگذرد تا اسید بتدریج سرد شود سپس از آن استفاده نمود.
4- در موقع اضافه نمودن اسید غلیظ به آب سعی شود اسید را با پیپت برداشت و در موقع تخلیه در آب به جداره داخلی ظرف خاکی کرد و سپس با به هم زدن شیشه ای آنرا مخلوط کرد.
روش و شرایط حفاظتی کار با اسیدها:
کار با اسیدها بسیار خطرناک است و فقط افرادیکه از خطرات ناشی از کار با اسیدها کاملاً اگاهی دارند باید با آنها کارکنند . مراقبتهای زیر را در آزمایشگاههایی که اسیدهای قوی و سایر مایعات سوزان موجود است و برای افراد احتمال خطر هست باید رعایت گردد.
1- وسایل مناسب وکافی برای شستشو موجود باشد تا چناچه اگر بدن یا لباس افراد به اینگونه مایعات آلوده شد فوراً شستشو داده شود.
2- مقدار کافی داروی شستشو چشم باید همیشه در محل مناسب و با برچسب مشخص موجود باشد.
3- اگر خطر پخش شدن و ترشحات اسید در میان باشد باید لباسهای عایق اسید، عینک ، کلاه عایق اسید ، پوتین ، دستکش لاستیکی فراهم باشد.
4- ظروف محتوی اسیدها بخصوص اسید سولفوریک نبایستی در معرض تابش نور آفتاب قرار گیرد. آنها را در شیشه های کدر و دور ازآفتاب قرار دهید.
5- هنگام نقل و انتقال ظروف اسید قبل از حمل اینگونه ظروف بایستی سرپوش ظرف را کمی شل کرد و پس از تخلیه فشار آن درب آنرا محکم بست.
تشخیص محلولهای شیمیایی:
یکی از مهمترین نکاتی که یک آزمایشگر و یا هر فردیکه بنحوی در آزمایشگاه با مواد شیمیایی کار می کند باید به آنها توجه داشته باشد نحوه تشخیص محلولهای شیمیایی و طرق شناسایی این محلولهاست . در آزمایشگاه حتماً باید روی محلولها و مواد شیمیایی برچسب خوانا و صحیح که حاوی اطلاعات لازم از محلول است باید نصب شود.
از جمله مشخصات روی برچسب باید موارد زیر باشد:
1- اسم محلول یا ماده شیمیایی
2- درجه خلوص
3- تاریخ تهیه آن
4- نام تهیه کنننده آن در صورت لزوم